Нафсингга кенглиги осмонлар ва ер миқдорича бўлган жаннатни эслатиб тур

• 

 

 

 

Агар бу дунёда оч қолсанг ёки фақирлашсанг ёки маҳзун бўлсанг ёки касаллансанг ёки ҳаққингни олдириб қўйсанг ёки зулмга учрасанг нафсингга наъийм жаннатидаги неъматлар, роҳат, шодлик, хурсандчилик, хотиржамлик ва абадийликни эслат. Агар сен шу ақидага эътиқод қилсанг, шу натижага кўра амал қилсанг, зиёнларини фойдаларга, балоларни ҳадяларга айлантирасан. Инсонларнинг энг ақллилари охират учун амал қиладиганларидир, чунки охират яхшироқ ва боқийроқдир. Халойиқнинг энг тентак ва энг аҳмоқлар эса бу дунёни ўзларининг қароргоҳлари, уйлари ва энг юксак орзулари деб кўрадиганлардир, мусибат пайтида уларни энг жазавага тушувчи, ҳодисотлар қаршисида энг кўп надомат чекувчи инсонлар эканини  кўрасан, чунки улар ўзларининг паст, ҳақир ҳаётларидан бошқасини кўрмайдилар, бу фоний дунёдан бошқасига назар ташламайдилар, ундан бошқаси ҳақида ўйламайдилар, ундан бошқаси учун амал қилмайдилар, уларнинг хурсандчиликлари кирланишини, шодликлари  хира тортишини хоҳламайдилар, агар улар қалбларини қоплаган нарсани, кўзларидаги жаҳолат пардасини олиб ташласалар эди, нафсларига абадият диёри, унинг неъматлари, уйлари ва қасрлари ҳақида сўзлаб берар эдилар, жаннат васфи ҳақидаги, Аллоҳга қасамки ҳаракат қилиш, тиришиш, тер тўкиш, жидду-жаҳд қилишга арзийдиган диёр ҳақидаги ваҳий хитобларига қулоқ солар ва тинглар эдилар.
Аҳли жаннатнинг сифатлари ҳақида, уларнинг касал бўлмасликлари, маҳзун бўлмасликлари, ўлмасликлари, ёшликларининг фоний бўлмаслиги, кийимлари чиримаслиги, зоҳири ботинидан, ботини зоҳиридан кўриниб турадиган олий мақом жойлар, ундаги кўз кўриб, қулоқ эшитмаган нарсалар борлиги, башарият қалбига ҳеч қандай хатар йўқ экани, отлиқ жаннат дарахтларидан бир дарахтнинг соясида юз йил юрса ҳам уни кесиб ўта олмаслиги,  чодирларининг узунлиги олтмиш мил экани, дарёлари узулуксиз, қасрлари баланд, аҳли жаннат учун мевалари яқин, оқиб турувчи  булоқлари, баланд сўрилари ҳақида чуқур мулоҳаза қилиб кўрдикми,  унинг сифати нақадар буюк, чексиз орзу фақат у учундир, бизнинг ақлимиз қаерда, нега тафаккур қилмайди, бизга нима бўлди, нега тадаббур қилмаймиз?
Агар бизнинг борадиган жойимиз ўша диёр бўлса мусибатга учраганларининг мусибатлари албатта енгиллашади, мазлумларнинг  кўзлари қувнайди, қашшоқларнинг қалблари қувончга тўлади.
Бас, эй фақирлик билан эзилганлар, қашшоқликдан тинкаси қуриганлар, мусибатлар билан синалганлар, Аллоҳнинг жаннатида яшаш учун солиҳ амаллар қилинглар.
سَلاَمٌ عَلَيْكُم بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ  (24) سورة الرعد
“Сабр қилганингиз учун сизларга Салом бўлсин! Бу оқибат диёри қандай ҳам яхши!” (Раъд 24)