1. Skip to Menu
  2. Skip to Content
  3. Skip to Footer

Моҳипайкар Кўсем Султон Усмоний Султон Аҳмаднинг рафиқаси

Ҳуррам Ҳасаки Султон Сулаймон Қонунийнинг аёли

Ёлғон ўзи хавфли эмас

Биз оиламиз билан беш-олти йилдирки табибларга эҳтиёж сезмаймиз, чунки етарлича тиббий саводим бор, агар касал бўлиб қолсак ўзимиз дарҳол чорасини кўрар эдик. Лекин яқинда қизиқувчанлигим сабаб бир табибнинг ҳузурида бўлишимга тўғри келди. Табиб аёлни танишларим ўрнини келтириб таърифлаб беришди, етти йил Шимолий Хитойда Тибет табобатини ўрганиб келган, тирноғингга қараб бор дардингни айта олади устига устак ҳижобли хоним, дея. Хуллас навбатимиз етиб 12 ёшли қизим билан ҳузурига кирдик, биздан аввал кирган 30-40 нафарча беморнинг бари қўлида бир хил Каротина ёғи билан чиқиб келишди. Кейин билсак табиба ўша фирманинг аъзоси экан. Мен шубҳалана бошладим, наҳотки қирқ хил касалликнинг ҳаммасига битта ёғ даво бўлса. Киришимиз билан қизингни ичи тўла қурт, фалон пул тўлаб компьютеримга тушасиз, улар паразитнинг турини аниқлаб беради, мен унга қарши сизга ёғ тавсия қиламан, деди. Қизимни гайморит безовта қиларди, биз буни халқона усулда консерва қутисида прополисни тутатиб даволар эдик, лекин аччиқ тутундан безган қизим енгилроқ йўлини излаётган эди. Мен аппаратга тушиши шартми, биз қуртдан эмас гайморитдан шикоят қилиб келдик, десам, у, қанақа жоҳил онасан икки ойни ичида қизинг ўлади, қуртдан халос қилмасанг, деб қолди. Қизимни кўзи саволга тўлди, у ўша саволлари билан дам мени дам табибани ғажирди, гуё ... Биз унинг хонасидан чиқдик, бирма-бир хоналарига кўз ташлаб чиқдим, ҳар бир хонада биттадан ходим пул санамоқда, банкми бу клиниками дегим келди беихтиёр.
Бу воқеага ҳам икки йил бўлди, худога шукур қизим тирик (икки ойни ичида ўлиб қолмади)
Хориж киноларида кўрамиз дўхтирлар  ўлаётган беморга ҳам сиз тузаласиз, ўлмайсиз, дейди. Айтиб ҳам кўрсинчи, ўша куни рухсатномасидан айрилади. Улар беморлари билан ниҳоятда эҳтиёткорлик билан, назокат билан гаплашишади.
Куни кеча рўй берган бир воқеа мени янада ҳайратга солди. Яқин дугонамга ўзимда ҳомиладорлик белгиларини сезаётганимдан шикоят қилдим. У ёшим катта эканлигини икки марта сариқ билан оғриганимни буйрагимдан операция бўлганимни биларди. Бундан қутилишни йўли бор, фалон жойда бир опа бор тажрибали гинеколог, уйида хусусий клиника очган, деб қолди. Опа билан боғландим, у нархини айтди, шунча пулни қучоқлаб ҳузурига бордим. У мени диванга ётқизиб қўлида шиприц билан тепамга келди. Нима қилмоқчисиз, деб сўрадим ҳайратимни бекитолмай. Наркоз қилиб қўяман, сизга таъсир қилгунча бошқа беморимни кўриб тураман, деди у. Балки мен ҳомиладор эмасдирман, сезгиларим алдаётгандир, сиз мени УТТ қилмай туриб ҳеч нимани сўриштирмай туриб абортга тайёрламоқчимисиз? Дўхтир хоним сергак тортди. У мени УТТи қиляпти-ю, кўзларидаги фикрларни ўқирдим (яратган қодир қилгунча фикр ўқиш қобилиятига эгаман) Ниҳоят хулосасини айтди: Бола бор, лекин у бачадондан ташқарида, буни аборт қилиш хавфли уни таблетка билан тушириш мумкин. Сизга юз минг сумлик таблетка бераман икки кун ичида уни ичиб кейин ёнимга келасиз. У ердан чиқдим-у 2-туғруқхонада қайта текширувдан ўтдим. Улар ҳеч қанақа бачадонда ҳам, ундан ташқарида ҳам ҳомиладорлик йўқ, сизни камқонлик безовта қиляпти, деган хулосани беришди. Икки кундан кейин ўша опанинг клиникасига туғруқхонанинг хулосасини кўтариб бордим. Мен уни қимматбаҳо таблеткаларини ичмаган эдим, зеро бунга ҳожат ҳам йўқ эди. Опа қўрққанидан буни ҳеч кимга айтмаслигимни сўрарди.
Нега айтмас эканман. Ҳаммага айтаман. Эҳтимол кимлардир ҳақиқатни ёлғондан ажрата олар, аммо ёлғонни танимайдиганларнинг ҳоли нима кечади...

Муаййада Раҳмон

Ҳозир сайтимизда 342 та меҳмон бор, сайт аъзолари эса йўқ