1. Skip to Menu
  2. Skip to Content
  3. Skip to Footer

Моҳипайкар Кўсем Султон Усмоний Султон Аҳмаднинг рафиқаси

Ҳуррам Ҳасаки Султон Сулаймон Қонунийнинг аёли

Балиқчининг гапи

Бир вақтлар ночор бир балиқчи дарё бўйида ов қилар экан, жуда катта, кучли бир балиқ қармоғига илинди. Уни тортиб олишга балиқчининг кучи етмас эди. Охири балиқ қармоқни тортиб кетди. Буни кўрган бошқа балиқчилар:
– Эссиз, илинган шундоқ катта балиқни қўлдан чиқардинг-а, – дейишди. Шунда балиқчи дўстларига:
– Эй дўстларим-ей, у балиқ менинг ризқим бўлмаса, балиқнинг эса дунёдан ризқи узилмаган бўлса, мен нима қилай, унинг ҳали бу дунёда ейиш-ичишдан ризқи бор экан, – деди.