Ҳазрат пайғамбаримиз (с.а.в.)нинг сафардан қайтишлари билан ҳазрат фотимани кўргани келишлари

• 

Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам)нинг муборак одатларидан бири ҳар галги сафардан, ҳарб (уруш)дан қайтганларида ниҳоятда севикли қизлари Ҳазрат Фотиматуз-Заҳрони кўргани, ундан аҳвол сўрагани боришлари эди.
Бир кун шундай сафарларнинг биридан қайтганларида Ҳазрат Фотимани кўргани уйига келиб, Ҳазрат Фотиманинг болаларига кумуш узуклар, билагузуклар тақиб, уйининг деворларига чиройли пардалар осиб қуйганини кўрибдилар. Ҳазрат Пайғамбаримиз (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) қизининг уйида ўтирмай қайтибдилар.
Ҳазрат Фотима волидамиз муҳтарам оталарининг нима учун кетиб қолганликларини тушунибди. Дарҳол у пардаларни, безакларни соттириб йўқсилларга берибди, садақа қилибди.

Изоҳ ва ўгит
Менинг ақлли дин қардошим! Эҳтиёт бўл, булар нималарга олиб келиши мумкин. Сойлар, дарёлар, селлар томчилардан, ёмғирлардан пайдо бўлур. Барча улуғ, катта нарсалар кичиклардан тўпланади. Дунё мол-мулкига бўлган муҳаббат томчилари сел бўлади-да, охират саодатини оқизиб кетади.
Пайғамбаримиз (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) қадрли қизини, инсоннинг абадий ҳаётини таҳликаларга олиб борувчи нарсалардан муҳофаза этгандир. Умматига ҳалол бўлган, мубоҳ бўлган баъзи нарсаларни ўз хонадони аъзоларига ман этгани бир ҳақиқатдир; чин севги ҳақиқий шафқат ва марҳаматдир. Бу чин меҳр ва муҳофазадир.
Ўткинчи дунё истаклари учун ялтироқ кийимлар, олтинлар, занжирлар олиш севги аломати эмас, билакс фарзандларини маънавий жиҳатдан ўлдириш демакдир.
Ҳазрат Пайғамбаримиз (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) севикли қизига:
— Ё Фотима! Бу ипакларни кийганлар, олтинларни таққанлар охиратни кўрмайдурлар, — деганлар. Ҳолбуки, буларни кийиш Муҳаммад (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) умматларининг хотинларига ҳалол, ҳаром эмас. Фақат бу зийнатларнинг зарарлари бўлиши мумкиндир. Бундан маълумки, Расули Акрам (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) ўз авлодларини тақвода, охират неъматида бошқалардан ортиқ бўлишлари учун бу хусусдаги тарбияларга эътибор бергандир.
Фарзандларининг охират ҳаётларини қозонишлари учун астойдил ҳаракат қилади. Бу дунё ҳаёти ўткинчидир. Охират ҳаёти доимий ва боқий бир ҳаётдир. Болаларини ахлоқли, номусли, иффатли этиб ўстириш ота-оналарнинг вазифасидир.

Юсуф Товалийнинг
"Ҳикматлар хазинаси" китобидан